Ook wanneer je jouw plek hebt veroverd, met de bijbehorende titel, macht en verantwoordelijkheid, kan het vanbinnen knagen: onzekerheid.
Het imposter-syndroom, de angst om te falen of het gevoel tekort te schieten zijn geen individuele problemen. Het zijn symptomen van een systeem waarin vrouwen zich steeds opnieuw moeten bewijzen. Waarin aanpassing de norm is. Zonder dat het ooit genoeg is. En zonder een bedding waarin ze leren zich genoeg te voelen.
Sisterhood ís die bedding.
Voorbij het masker van succes naar een innerlijke beleving van succes
Je bent die vrouw geworden. Met titel, invloed, resultaten.
Van buitenaf klopt het plaatje. Je wordt gezien, gehoord, misschien zelfs bewonderd. Maar vanbinnen? Voel je de druk. De eenzaamheid. De stille vraag of het ooit genoeg is.
Want wat anderen succes noemen, voelt voor jou soms als een façade.
Een zorgvuldig opgebouwd pantser waarin je hebt geleerd te functioneren, maar waar weinig ruimte is voor wie jij echt bent.
Sterk zijn is je tweede natuur.
Je draagt veel, zonder dat iemand het doorheeft.
Je weet hoe je je plek vasthoudt. Hoe je ruimte inneemt. Maar wanneer neem je ruimte voor jezelf?
En zo ontstaat er langzaam een andere stem in jou die zich steeds vaker laat horen. Die niet harder wil, maar zachter.
Niet méér, maar echter. Die vraagt:
Is dit het dan?
Wanneer is mijn succes niet langer iets wat anderen zien, maar iets wat ik vanbinnen als voldoening ervaar?
Het imposter-syndroom is geen persoonlijk probleem
Wat als je twijfels niet betekenen dat je niet goed genoeg bent, of niet op het juiste pad zit, maar dat je het gewoon te lang alleen hebt gedaan?
Te lang zonder echte ruimte om stil te staan.
Om te voelen wat er in jou leeft.
Om te reflecteren op wie je bent, wat je drijft en waar je eigenlijk naartoe wil.
Het imposter-syndroom is geen zwakte. Het is een innerlijk signaal.
Een teken dat je uitgeput raakt van het blijven voldoen aan andermans beelden en verwachtingen over wie jij hoort te zijn.
Van altijd op scherp staan in omgevingen die jouw bewijsdrang trilgeren.
Van nooit echt kunnen ontspannen omdat je het gevoel hebt dat wat je ook doet het nooit genoeg is.
Dit is geen individueel probleem.
Het is een reflex van jouw psyche op een omgeving die continu vraagt om aanpassing. Waarin je hebt geleerd jezelf te bewijzen.
Te overcompenseren.
Te passen in beelden die niets met jouw waarheid te maken hebben.
En ja, je werkomgeving kan triggeren, maar het is aan jou om dat te ontgroeien.
Want waar je ook gaat, je neemt jezelf mee. De trigger leeft in jou.
En juist daarom is het jouw verantwoordelijkheid om die aan te kijken. Niet door jezelf te forceren.
Maar door jezelf de ruimte te geven waarin je niet hoeft te vechten, maar mag voelen, helen en herinneren wie je werkelijk bent.
Waarom sisterhood werkt als tegenkracht
Sisterhood is geen luxe. Geen theekransje. En al helemaal geen zwaktebod. Het is een strategische ruimte voor groei, heling en leiderschap.
Een plek waar vrouwen elkaar niet beoordelen, maar ontmoeten.
Niet om elkaars pijn te vergelijken, maar om elkaars kracht wakker te maken.
Steeds meer vrouwen doorzien het oude frame.
Dat subtiele, patriarchale label dat ‘vrouwengroepen’ afschilderde als soft, oppervlakkig of sentimenteel.
Dat label was nooit onschuldig.
Het was bedoeld om te ondermijnen wat diep van waarde is: vrouwelijke verbondenheid.
In sisterhood ontstaat een veld waar je zonder schaamte mag delen. Waar je niet bang hoeft te zijn dat je te emotioneel bent.
Waar schuld geen plek hoeft te houden in je lijf.
Waar je verhalen welkom zijn, niet om vast te houden, maar om los te laten.
Vrouwen helpen elkaar daar om te helen, te verwerken, te herinneren.
En precies daarom is sisterhood geen toevallige bijvangst van je ontwikkelpad, maar een bewuste keuze. Een leiderschapsstrategie die je stevigheid niet ondermijnt, maar verdiept.
Leiderschap groeit niet in isolatie
Je ontwikkelt leiderschap niet alleen door kennis, maar door ervaring.
En vooral: door te reflecteren op die ervaring. Niet in je eentje, maar in een ruimte die veilig voelt.
Waar je mag zijn zonder iets te hoeven bewijzen.
Waar kwetsbaarheid geen uitzondering is, maar vanzelfsprekend. Waar emoties niet weggestopt of weggedacht hoeven worden, maar simpelweg welkom zijn.
En waar intuïtie niet onderbouwd hoeft te worden, maar erkend wordt als een innerlijke raadgever.
Een ruimte waar leiderschap niet draait om cijfers, KPI’s en plannen, maar om het dragen van paradoxen.
Om het leren omgaan met onzekerheid.
Om het durven volgen van jouw morele kompas, ook als dat ingaat tegen de status quo.
Zoals ik ook schrijf in Born to Change the Game:
het imposter-syndroom is geen gebrek aan competentie. Het is een gebrek aan bedding.
Echte leiderschapsontwikkeling vraagt bedding. Niet nog meer boeken. Niet nog een cursus.
Maar verbinding. Herkenning. Echtheid.
In sisterhood ontstaat zo’n veilige bedding.
Waar maskers afvallen. Waar je gezien wordt zonder oordeel.
Waar blinde vlekken niet worden benoemd om je te corrigeren, maar om je terug te brengen naar jezelf.
In The Women’s Leadership Program zie ik het keer op keer gebeuren:
Leiderschap dat gedragen wordt door sisterhood is krachtiger, duurzamer en échter.
Dat is geen luxe. Dat is noodzakelijke voeding.
Niet alleen de coach, maar juist ook je peers dragen bij aan jouw groei. Vrouwen die de stilte achter je glimlach herkennen.
Zij begrijpen de kracht achter je vermoeidheid.
Zij spiegelen je niet alleen met woorden, maar met hun aanwezigheid.
Veelgestelde vragen over sisterhood
“Past dit wel in mijn agenda?”
Sisterhood kost geen tijd. Het geeft je tijd.
Omdat het je energie teruggeeft. Je focus verscherpt. Je hoofd stil maakt.
“Wat als ik me niet veilig voel?”
Psychologische veiligheid ontstaat niet vanzelf.
In The Women’s Leadership Program bouwen we daar bewust aan.
Met ritme, duidelijke afspraken en de ruimte om op jouw manier aanwezig te zijn.
“Moet ik al mijn emoties delen?”
Jij bepaalt.
Soms is één blik, één traan of één stilte voldoende om iets te openen wat al lang vastzat.
“Is het niet gewoon een groep vrouwen die elkaar bevestigt?”
Nee. Sisterhood is geen echo.
Het is eerlijke, liefdevolle confrontatie. Geen herhaling, maar verdieping.
Van overleven naar belichamen
Je hoeft het niet meer allemaal alleen te dragen. Niet alles alleen te snappen.
Niet steeds opnieuw te bewijzen dat je het waard bent.
Er is een andere manier. Een manier die dieper voelt. Meer klopt.
Meer op jou lijkt.
Daar begint leiderschap niet bij wat je doet, maar bij wie je bent.
Je hoeft het niet meer alleen te doen
In sisterhood ontdek je de kracht die al in jou leeft. Niet omdat je het perfect doet.
Maar omdat je durft te zakken in je waarheid.
Omdat je kiest voor bedding in plaats van bewijsdrang. Voor verbondenheid in plaats van isolatie.
Je hoeft het niet meer alleen te doen. Echt niet.
Ontdek The Women’s Leadership Program en schrijf je in.
